Ua Huka – wyspa w Polinezji Francuskiej, w archipelagu Markizów. Stanowi wulkan tarczowy w wieku około 2,4-2,2 miliona lat.
Najwyższe wzniesienie wyspy to szczyt góry Hitikau o wysokości 857 m n.p.m.
Kategorie
Ua Huka
Tag: pejzaż
Kategorie
Tahuata
Tahuata – wyspa w archipelagu Markizów na obszarze Polinezji Francuskiej.
Główna miejscowość wyspy – Vaitahu.
Najwyższe wzniesienie wyspy – szczyt Pahio o wysokości 1050 m n.p.m.
Kategorie
Hiva Oa
Hiva Oa (także Hiva ‘Oa) – wyspa w Polinezji Francuskiej, w archipelagu Markizów. Jej powierzchnia wynosi 316 km². Największym miastem jest Atuona (1,7 tys. mieszkańców). Znajduje się tam muzeum imienia zmarłego na wyspie francuskiego malarza Paula Gauguina. Najwyższym szczytem jest Temetiu (1213 m n.p.m.)
Kategorie
Fatu Hiva
Fatu Hiva (dawniej hisz. Isla Magdalena) – wyspa w archipelagu Markizów na obszarze Polinezji Francuskiej.
Główna miejscowość wyspy – Hanavave (337 mieszkańców)
Najwyższe wzniesienie wyspy – szczyt Mont Touaouoho o wysokości 1125 m n.p.m.
Kategorie
Nuku Hiva
Nuku Hiva (dawniej Île Marchand) – wyspa wulkaniczna w archipelagu Markizów na obszarze Polinezji Francuskiej, położona 1500 km na północny wschód od Tahiti. Jest największą wyspą archipelagu i głównym ośrodkiem gminy Nuku Hiva.
Powierzchnia Nuku Hiva wynosi 387 km². Linia brzegowa, zwłaszcza w północno wschodniej części wyspy, jest bardzo urozmaicona (liczne zatoki, półwyspy). Centralną część Nuku Hiva stanowi trawiasty płaskowyż Tōvi’i.
Główna miejscowość wyspy – Taiohae (1 927 mieszkańców).
Najwyższe wzniesienie wyspy – szczyt Tekao o wysokości 1224 m n.p.m.
Kategorie
Tahaa
Tahaa (tah. Taha’a) – wyspa wulkaniczna na Oceanie Spokojnym w Polinezji Francuskiej, wśród Wysp Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa.
Zamieszkana przez Polinezyjczyków w liczbie 4 845 stałych mieszkańców (2002), jej powierzchnia to około 88 km². Administracyjnym ośrodkiem wyspy jest miejscowość Patio.
Kategorie
Tana
Antananarywa (Antananarivo, potocznie Tana) – stolica Madagaskaru i prowincji Antananarywa. Położona jest w środkowej części wyspy, na wysokości ok. 1400 m n.p.m. Antananarywa to największe miasto na wyspie, stanowi centrum administracyjne, gospodarcze, naukowe i komunikacyjne kraju. Rozwinął się tu przemysł spożywczy, tytoniowy i włókienniczy. Znajdują się tu wyższe uczelnie University of Madagascar oraz Collège Rural d’Ambatobe.
Antananarywa została założona w 1625 i była stolicą wodzów Hova. W 1797 została stolicą królestwa ludu Merina. Dzięki podbojom króla Radamy I stała się wkrótce stolicą nieomal całego Madagaskaru. W 1895 miasto zajęli Francuzi i włączyli je do protektoratu Madagaskaru.
Nazwa miasta Antananarywa oznacza “Miasto Tysiąca”. W okresie kolonialnym i przez kilka lat po odzyskaniu niepodległości (do 1976) używano formy Tananarywa (Tananarive). W języku malgaskim nazwę tę wymawia się “Tananariwu”.
Początkowo miasto zbudowane było z kamieni i cegły. W XIX w. zostało przebudowane na wzór europejski. Wtedy też powstały liczne pałace m.in.: królewski oraz zamożnych rodów, gmachy rządowe, siedziba francuskiego protektoratu, katedry anglikańska i katolicka, które zlokalizowano w centrum.
Kategorie
Ngorongoro
Ngorongoro – kaldera wygasłego wulkanu położona w północnej Tanzanii, we wschodniej odnodze Wielkiego Rowu Wschodniego (Wielkie Rowy Afrykańskie). Krater otoczony jest od południa jeziorami Eyasi i Manyara, od północy jeziorem Natron Teren krateru zasilany jest w wody rzek Munge i Lonyokie, które zasilają mokradła i alkaliczne jezioro Magadi. Na dno krateru prowadzi droga wybudowana w roku 1959 długości 3 200 metrów, po której mogą poruszać się jedynie pojazdy z napędem na cztery koła, posiadającym specjalne pozwolenie.
Wysokość: ok 1800 m n.p.m. Powierzchnia: ok. 8 300 km². Średnica: ok. 18 km. Głębokość: ok. 600 m
Ngorongoro wchodzi w skład krajobrazowo-zwierzęcego Rezerwatu Ngorongoro, który w 1979 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Reunion (fr. La Réunion) – wyspa na Oceanie Indyjskim, położona około 700 km na wschód od Madagaskaru i 200 km na południowy zachód od Mauritiusu.
Stanowi ona najdalej wysuniętą na zachód część archipelagu Maskarenów. Wyspa zajmuje powierzchnię 2512 km². Zamieszkuje ją 764 300 osób (2003). Reunion stanowi region administracyjny i jednocześnie departament Francji o statusie departamentu zamorskiego nr 974 (od 1946). Wyspa dzieli się na 4 okręgi (arrondissement) i 49 kantonów. Stolicą departamentu jest, położone na północy wyspy, Saint-Denis (142,6 tys. mieszk.). Inne ważne miasta to: Saint-Paul (95,1 tys.), Saint-Pierre (74,7 tys.), Le Tampon (65,4 tys.), Saint-Louis (47,2 tys.), Saint-André (46,5 tys.) i Le Port (41,5 tys.).
Wyspa jest pochodzenia wulkanicznego. Najwyższym punktem jest szczyt wygasłego wulkanu Piton des Neiges – 3070,5 m n.p.m. Za to niższy wulkan Piton de la Fournaise, o wysokości 2631 m n.p.m., należy do najbardziej aktywnych wulkanów na świecie (ostatnia erupcja 5 kwietnia 2007).
Na wyspie panuje klimat zwrotnikowy. Ochłodzenie przynoszą południowo-zachodnie pasaty, a wraz z nimi obfite opady deszczu oraz niekiedy gwałtowne cyklony. Niegdyś porastały je bujne lasy równikowe. Większość z nich wycięto, a wraz z nimi wyginęło wiele gatunków zwierząt.