Tag: ludzie

Kategorie
Martynika

Martynika

Martynika, Martinique – departament zamorski Francji, obejmujący karaibską wyspę Martynika, położoną w archipelagu Wysp Zawietrznych w Małych Antylach, między dwoma niezależnymi państwami Dominiką na północy i Saint Lucią na południu.

Martynika to górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego. Posiada ona kilka wulkanów, z których najbardziej znany, a zarazem najwyższy, to Montagne Pelée (1397 m n.p.m.). Podczas erupcji 8 maja 1902 gorąca chmura wulkaniczna zniszczyła całkowicie nadmorskie miasto Saint-Pierre. Zginęło wówczas 30 tysięcy osób. Ostatni wybuch tego wulkanu miał miejsce w 1929.

Na wyspie panuje klimat podzwrotnikowy gorący ze średnimi temperaturami 24-28 °C. Średnie roczne sumy opadów wynoszą od 1250 mm na wybrzeżu po 5000 mm we wnętrzu wyspy.

Na żyznych glebach wulkanicznych rosną bujne lasy równikowe, choć występują tu również sprowadzone z Europy gatunki drzew. Na wybrzeżach spotyka się roślinność namorzynową.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Sri Lanka

Sri Lanka

Sri Lanka (Demokratyczna Socjalistyczna Republika Sri Lanka) – państwo w Azji Południowej, na wyspie Cejlon (pod tą nazwą znane do 1972) wraz z mniejszymi przybrzeżnymi wyspami. Oddzielone od Półwyspu Indyjskiego cieśniną Palk i zatoką Mannar. Od wschodu oblewane przez Zatokę Bengalską, od południa otwartym Oceanem Indyjskim. Największe miasta kraju to: Kolombo, Dehiwala, Moratuwa, Dżafna, Kandy, Galle, Kalmunai.

Jest to kraj nizinny – ok. 80% jego powierzchni stanowią niziny. W środkowo-południowej części znajduje się prekambryjski masyw górski, który jest przedłużeniem Dekanu. Linia brzegowa nie jest zbyt rozwinięta. Przy północno-zachodniej części wybrzeża znajdują się rafy koralowe. Sri Lanka znajduje się w obszarze klimatu zwrotnikowego monsunowego. Jedynie południowa cześć wyspy jest w strefie klimatu równikowego monsunowego. Średnia roczna temperatura wynosi ponad 25 °C, a suma opadów ponad 1000 mm, zaś w górach nawet 5000 mm.

Sri Lanka ma bogatą faunę, do której należą między innymi: słoń indyjski, krokodyl, kobra indyjska i lampart. Przeważają tu mało żyzne gleby czerwone, a w nielicznych miejscach są żyzne gleby aluwialne.

Sri Lanka 53. państwem pod względem ilości ludzi, średnio rocznie populacja rozrasta się o 0,79%. Na 1000 ludzi rocznie rodzi 15,63 dziecka, a umiera 6,49 osoby. Największa gęstość zaludnienia występuje na zachodzie kraju, głównie w okolicy Kolombo, które jest miastem stołecznym.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santo Antão I

Santo Antão (z portugalskiego “Święty Antoni”) lub Sontonton w języku kreolskim, to wyspa najdalej na zachód położona i największa wśród Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Z wiekszych wysp najbliżej niej na południowy wschód leży São Vicente, którą oddziela kanał o nazwie Canal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góra Topo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jest Pico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jest Ponta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się w Porto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santiago

Santiago także São Tiago (z port. Święty Jakub, kreol. Santiagu) jest największą wyspą należącą do Wysp Zielonego Przylądka. Jest najważniejszym ośrodkiem rolniczym i miejscem zamieszkania dla połowy ludności kraju.

Santiago leży między wyspą Maio (40 km na zachód) a Fogo (50 km na wschód) i wchodzi w skład archipelagu Wysp Podwietrznych. Została zasiedlona jako pierwsza z wysp. Miasto Cidade Velha założono w 1462 jako Riberia Grande. Na wyspie znajduje się Praia – stolica Republiki Zielonego Przylądka i Lotnisko Międzynarodowe Francisco Mendes – jeden z dwóch międzynarodowych portów lotniczych, który leży 2 km od stolicy.

Santiago jest najwiekszą wyspą spośród Wysp Zielonego Przylądka o powierzchni 991 km2. Jest górzysta, choć nieco spłaszczona w części południowo-wschodniej. Wilgotny klimat wnętrza wyspy i wschodniego wybrzeża kontrastuje z suchszym na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu. Praia położona na południowo-wschodnim wybrzeżu jest największym miastem na wyspie, a także w całym kraju i stolicą. Inne miasta wyspy obejmują Cidade Velha, 15 km na zachód od Praia, pierwsza stolica kraju, Assomada, 60 km na północ i Tarrafal 75 km od stolicy w północnej części wyspy. Najwyższym szczytem jest Pico da Antónia.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Fogo

Fogo (z port. “ogień”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Podwietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Najbardziej rzuca się w oczy dzięki Pico do Fogo, wznoszącej się na wysokość blisko 3 000 m nad poziom morza.

Fogo leży między wyspami Santiago a Brava. Właściwie cała wyspa jest aktywnym wulkanem, który okresowo wzmaga swą aktywność. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1995 i uformowała nowy krater nazwany Pico Pequeno. Najbardziej charakterystycznym miejscem jest szeroka na 9 km kaldera, której ściany mają 1 km wysokości. Kaldera ma wyłom na wschodniej krawędzi, a wielki szczyt wyrasta w jej centrum. Środkowy stożek wulkaniczny Pico tworzy najwyższy punkt na wyspie, a jego szczyt jest około 100 m wyższy od otaczających go ścian kaldery. Lawa z wulkanu dotarła do wschodniego wybrzeża wyspy w czasach historycznych.

Mała wioska zwana Chã das Caldeiras leży u stóp wulkanu, a jej mieszkańcy są okresowo ewakuowani podczas erupcji.

Głównym miastem wyspy jest São Filipe, w pobliżu którego znajduje się lotnisko. Pierwsze siedliska powstały w latach osiemdziesiątych XV wieku. Wyspa w większości ma rolniczy charakter. Mieści też szkoły, gimnazjum, banki, pocztę, kilka hoteli i place (praças).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Malezja

Borneo

Borneo – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej. Największa wyspa Archipelagu Malajskiego, trzecia pod względem wielkości na świecie po Grenlandii i Nowej Gwinei. Jedna z Wielkich Wysp Sundajskich.

Północna część wyspy należy do Malezji. Są to stany Sarawak i Sabah. Niewielki obszar (ok. 5 tys. km²) pomiędzy Sarawak i Sabah zajmuje Brunei, reszta wyspy należy do Indonezji.

Powierzchnia 743 330 km² (dla porównania powierzchnia Polski to 312 685 km²). Wyspę porastają lasy równikowe, które są zamieszkiwane przez wiele różnych gatunków zwierząt. Typowym przedstawicielem świata zwierząt na wyspie jest orangutan.

Ma około 15,7 mln mieszkańców. Największą grupą etniczną w Sabah jest grupa Kadazan (25%).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Indonezja

Sumbawa

Sumbawa – indonezyjska wyspa w Małych Wyspach Sundajskich między wyspą Lombok a wyspą Flores. Jej powierzchnia wynosi 15 448 km². Zamieszkana głównie przez Malajów. Do 10 kwietnia 1815 na wyspie żył lud Tambora, który uległ całkowitej zagładzie na skutek wybuchu wulkanu o tej samej nazwie. Silnie rozwinięta linia brzegowa. Wyspa jest górzysta, o wysokości do 2850 m n.p.m. (Tambora).

Ważniejsze miasta na wyspie: Sumbawa Besar, Bima.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Praslin

Praslin – wyspa na Seszelach, jej powierzchnia wynosi 38 km², co czyni ją drugą największą wyspą archipelagu. Zamieszkuje ją ok. 6,5 tysiąca osób. Największymi miastami na wyspie są Baie Ste Anne, Anse Volbert i Grand’ Anse. Administracyjne Praslin obejmuje dwa dystrykty: Baie Sainte Anne i Grand’ Anse.

Wyspa została pierwotnie nazwana Isle de Palmes przez podróżnika Lazare’a Picaulta w 1774 roku. Służyła wówczas za przystań dla piratów i arabskich kupców. W 1768 została przemianowana na Praslin na cześć francuskiego dyplomaty Césara Gabriela de Choiseul-Praslin. Główną gałęzią gospodarki na wyspie jest turystyka – wyspa słynie ze swoich plaż i luksusowych hoteli. Częściowo porośnięta jest także lasem tropikalnym. Na wyspie Praslin znajduje się krajowy port lotniczy, obsługiwany przez linię Air Seychelles. Regularne połączenia promowe łączą Praslin z sąsiednimi wyspami Mahé i La Digue.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)