Martynika, Martinique – departament zamorski Francji, obejmujący karaibską wyspę Martynika, położoną w archipelagu Wysp Zawietrznych w Małych Antylach, między dwoma niezależnymi państwami Dominiką na północy i Saint Lucią na południu.
Martynika to górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego. Posiada ona kilka wulkanów, z których najbardziej znany, a zarazem najwyższy, to Montagne Pelée (1397 m n.p.m.). Podczas erupcji 8 maja 1902 gorąca chmura wulkaniczna zniszczyła całkowicie nadmorskie miasto Saint-Pierre. Zginęło wówczas 30 tysięcy osób. Ostatni wybuch tego wulkanu miał miejsce w 1929.
Na wyspie panuje klimat podzwrotnikowy gorący ze średnimi temperaturami 24-28 °C. Średnie roczne sumy opadów wynoszą od 1250 mm na wybrzeżu po 5000 mm we wnętrzu wyspy.
Na żyznych glebach wulkanicznych rosną bujne lasy równikowe, choć występują tu również sprowadzone z Europy gatunki drzew. Na wybrzeżach spotyka się roślinność namorzynową.
