Tag: architektura

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

São Vicente

São Vicente (z portugalskiego “Saint Vincent), znany również jako Son Visent lub Son Sent, w kreolskiej Republice Zielonego Przylądka, jest jedną z Wysp Zawietrznych Zielonego Przylądka. Znajduje się między wyspami Santo Antão i Santa Luzia, z Kanałem São Vicente oddzielającym ją od Santo Antão.

Wyspa ma jeden podział administracyjny – miasto São Vicente. Obejmuje ono wszystkie wyspy São Vicente oraz pobliską bezludną wyspę Santa Luzia, na południowym wschodzie. “Dia do Município” lub “Dzień Gminy” odbywa się 22. stycznia. Gmina obejmuje tylko jedną parafię Nossa Senhora da Luz.

São Vicente rozłożone jest, mniej więcej, na planie prostokąta o powierzchnii ok. 227 km2 (88 km²). Od wschodu do zachodu mierzy 24 km oraz z północy na południe nie więcej niż 16 km. Teren obejmuje góry na zachodzie, południowym zachodzie, południu, środkowym-wschodzie i północny. Obszar jest płaski w części północno-środkowej, centralnej i w części wschodniej na południe od Calhau oraz w północnej części w obszarze Baia das Gatas. Obszar miejski w Mindelo znajduje się w północnej części. Znaczna część wyspy jest wylesiona.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santo Antão I

Santo Antão (z portugalskiego “Święty Antoni”) lub Sontonton w języku kreolskim, to wyspa najdalej na zachód położona i największa wśród Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Z wiekszych wysp najbliżej niej na południowy wschód leży São Vicente, którą oddziela kanał o nazwie Canal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góra Topo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jest Pico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jest Ponta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się w Porto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santiago

Santiago także São Tiago (z port. Święty Jakub, kreol. Santiagu) jest największą wyspą należącą do Wysp Zielonego Przylądka. Jest najważniejszym ośrodkiem rolniczym i miejscem zamieszkania dla połowy ludności kraju.

Santiago leży między wyspą Maio (40 km na zachód) a Fogo (50 km na wschód) i wchodzi w skład archipelagu Wysp Podwietrznych. Została zasiedlona jako pierwsza z wysp. Miasto Cidade Velha założono w 1462 jako Riberia Grande. Na wyspie znajduje się Praia – stolica Republiki Zielonego Przylądka i Lotnisko Międzynarodowe Francisco Mendes – jeden z dwóch międzynarodowych portów lotniczych, który leży 2 km od stolicy.

Santiago jest najwiekszą wyspą spośród Wysp Zielonego Przylądka o powierzchni 991 km2. Jest górzysta, choć nieco spłaszczona w części południowo-wschodniej. Wilgotny klimat wnętrza wyspy i wschodniego wybrzeża kontrastuje z suchszym na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu. Praia położona na południowo-wschodnim wybrzeżu jest największym miastem na wyspie, a także w całym kraju i stolicą. Inne miasta wyspy obejmują Cidade Velha, 15 km na zachód od Praia, pierwsza stolica kraju, Assomada, 60 km na północ i Tarrafal 75 km od stolicy w północnej części wyspy. Najwyższym szczytem jest Pico da Antónia.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Fogo

Fogo (z port. “ogień”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Podwietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Najbardziej rzuca się w oczy dzięki Pico do Fogo, wznoszącej się na wysokość blisko 3 000 m nad poziom morza.

Fogo leży między wyspami Santiago a Brava. Właściwie cała wyspa jest aktywnym wulkanem, który okresowo wzmaga swą aktywność. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1995 i uformowała nowy krater nazwany Pico Pequeno. Najbardziej charakterystycznym miejscem jest szeroka na 9 km kaldera, której ściany mają 1 km wysokości. Kaldera ma wyłom na wschodniej krawędzi, a wielki szczyt wyrasta w jej centrum. Środkowy stożek wulkaniczny Pico tworzy najwyższy punkt na wyspie, a jego szczyt jest około 100 m wyższy od otaczających go ścian kaldery. Lawa z wulkanu dotarła do wschodniego wybrzeża wyspy w czasach historycznych.

Mała wioska zwana Chã das Caldeiras leży u stóp wulkanu, a jej mieszkańcy są okresowo ewakuowani podczas erupcji.

Głównym miastem wyspy jest São Filipe, w pobliżu którego znajduje się lotnisko. Pierwsze siedliska powstały w latach osiemdziesiątych XV wieku. Wyspa w większości ma rolniczy charakter. Mieści też szkoły, gimnazjum, banki, pocztę, kilka hoteli i place (praças).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Majotta

Majotta

Majotta (fr. Mayotte, Collectivité départementale de Mayotte) – francuska wyspa położona w archipelagu Komory na Oceanie Indyjskim na północny zachód od Madagaskaru. Posiada status zbiorowości zamorskiej Francji. Stolicą terytorium jest Mamoudzou.

Powierzchnia wyspy wynosi 374 km². Liczy 201 234 mieszkańców. Językiem urzędowym jest francuski. Ponadto w użyciu jest dialekt języka suahili – mahorian. Dominującą religią jest islam, który wyznaje 97% mieszkańców wyspy. Klimat zwrotnikowy morski.

Wraz z całym archipelagiem została zajęta przez Francuzów w 1843. Jako jedyna wyspa Komorów, w referendum przeprowadzonym w 1974, opowiedziała się za pozostaniem w związku z Francją. W wyniku referendum z dnia 29 marca 2009 wyspa od roku 2010 zmieni status na departament zamorski Francji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Indonezja

Bali

Bali to indonezyjska wyspa w archipelagu Małych Wysp Sundajskich. Jest położona w łańcuchu wysp; od Jawy (na zachodzie) oddziela ją cieśnina Bali, a od wyspy Lombok (na wschodzie) cieśnina Lombok. Stanowi zasadniczą część prowincji Bali.

Powierzchnia: 5,6 tys. km². Długość: 145 km, szerokość: 80 km. Liczba mieszkańców: 3,551 mln mieszk. Ludność stanowią głównie Balijczycy, wyznający tzw. hinduizm balijski, a muzułmanie stanowią kilkuprocentową mniejszość.

Na wyspie znajduje się wulkaniczne pasmo górskie z najwyższym szczytem Agung o wysokości 3142 m n.p.m., na południu wyspy znajdują się urodzajne tereny nizinne i wyżynne.

Znaczną część wyspy porastają lasy tropikalne. Klimat równikowy wilgotny o średniej temperaturze rocznej 25-27 °C i średnich opadach rocznych 1400-1700 mm. W sierpniu i wrześniu występuje pora sucha.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Indonezja

Sumbawa

Sumbawa – indonezyjska wyspa w Małych Wyspach Sundajskich między wyspą Lombok a wyspą Flores. Jej powierzchnia wynosi 15 448 km². Zamieszkana głównie przez Malajów. Do 10 kwietnia 1815 na wyspie żył lud Tambora, który uległ całkowitej zagładzie na skutek wybuchu wulkanu o tej samej nazwie. Silnie rozwinięta linia brzegowa. Wyspa jest górzysta, o wysokości do 2850 m n.p.m. (Tambora).

Ważniejsze miasta na wyspie: Sumbawa Besar, Bima.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Azory

São Miguel

São Miguel – portugalska wyspa wulkaniczna w archipelagu Azorów, inaczej “Wyspa św. Michała”, zwana także “Zieloną Wyspą”. Największa w archipelagu (ok. 747 km²) – długość w kierunku równoleżnikowym około 90 km, szerokość południkowo od 8 do 15 km. Obszar górzysty, do 1105 m n.p.m. Uprawy ananasów, winorośli, drzew cytrusowych i buraków cukrowych. Zamieszkana przez 140 tys. osób, z czego 30 tysięcy mieszka w Ponta Delgada, największym mieście wyspy.

Jeziora Sete Cidades powstały w dwóch wulkanicznych kraterach średnicy 12 km. Na wyspie występują liczne przejawy aktywności wulkanicznej, m.in. gorące źródła i gejzery.

São Miguel jest pierwszą skolonizowaną przez Portugalczyków (1433) wyspą z archipelagu Azorów. Pierwotnie Składała się ona z dwóch oddzielnych wysepek, ale wybuch wulkanu w 1563 i wypływ lawy spowodował ich połączenie.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)