Tag: zdjęcia lotnicze

Kategorie
Bahamy

Long Island

Long Island to wyspa na Bahamach, przecięta przez Zwrotnik Raka. Jej stolicą jest miasto Clarence. Long Island jest jednym z dystryktów wysp Bahama i jest znana jako najbardziej malownicza wyspa archipelagu. Jej populacja liczy około 4000 mieszkańców.

Long Island ma 80 mil (ok. 130 km) długości i 4 mile (6 km) szerokości w swoim najszerszym miejscu. Powierzchnia wyspy wynosi 173 mile kwadratowe. Long Island znajduje się około 165 mil (265 km) na południowy wschód od bahamskiej stolicy Nassau, znajdującej się na wyspie New Providence. Zwrotnik Raka przebiega przez północną dzielnicę wyspy.

Wybrzeże Oceanu Atlantyckiego, we wschodniej części Long Island, słynie ze stromych skalnych przylądków, podczas gdy wybrzeże Morza Karaibskiego, po jej zachodniej stronie, znane jest ze swoich szerokich plaż i białego piasku. Teren na całej wyspie jest bardzo zróżnicowany, można tu znaleźć białe, płaskie obszary, z których wydobywana jest sól, a także bagna, plaże oraz spadziste (na północy) i nizinne (na południu) wzgórza.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Bahamy

Harbour Island

Harbour Island to wyspa i jeden z dystryktów wysp Bahama. Harbour Island jest położona od strony północno-wschodniego wybrzeża Eleuthera Island. Jedynym miastem na wyspie jest Dunmore Town, nazwane imieniem byłego gubernatora Bahamów, hrabiego Dunmore (1786-1798), który posiadał letnią rezydencję na wyspie.

Harbour Island słynie ze swych plaż z różowym piaskiem, rozciągających się wzdłuż całej wschodniej części wyspy. Na wyspę dostać się można samolotem lądującym na lotnisku North Eleuthera, po wyjściu z samolotu trzeba jeszcze kilka minut płynąć taksówką wodną. Harbour Island to popularne miejsce wypoczynku dla Amerykanów. Tubylcom znana jako Briland, wyspa Harbour jest pełna kolorów, z budynkami w stylu New England i kwiatami posadzonymi wzdłuż ulic. Wyspa Harbour Island jest częścią Wysp Out na Bahamach.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Reunion

Reunion

Reunion (fr. La Réunion) – wyspa na Oceanie Indyjskim, położona około 700 km na wschód od Madagaskaru i 200 km na południowy zachód od Mauritiusu.

Stanowi ona najdalej wysuniętą na zachód część archipelagu Maskarenów. Wyspa zajmuje powierzchnię 2512 km². Zamieszkuje ją 764 300 osób (2003). Reunion stanowi region administracyjny i jednocześnie departament Francji o statusie departamentu zamorskiego nr 974 (od 1946). Wyspa dzieli się na 4 okręgi (arrondissement) i 49 kantonów. Stolicą departamentu jest, położone na północy wyspy, Saint-Denis (142,6 tys. mieszk.). Inne ważne miasta to: Saint-Paul (95,1 tys.), Saint-Pierre (74,7 tys.), Le Tampon (65,4 tys.), Saint-Louis (47,2 tys.), Saint-André (46,5 tys.) i Le Port (41,5 tys.).

Wyspa jest pochodzenia wulkanicznego. Najwyższym punktem jest szczyt wygasłego wulkanu Piton des Neiges – 3070,5 m n.p.m. Za to niższy wulkan Piton de la Fournaise, o wysokości 2631 m n.p.m., należy do najbardziej aktywnych wulkanów na świecie (ostatnia erupcja 5 kwietnia 2007).

Na wyspie panuje klimat zwrotnikowy. Ochłodzenie przynoszą południowo-zachodnie pasaty, a wraz z nimi obfite opady deszczu oraz niekiedy gwałtowne cyklony. Niegdyś porastały je bujne lasy równikowe. Większość z nich wycięto, a wraz z nimi wyginęło wiele gatunków zwierząt.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Tajlandia

Koh Samui

Ko Samui, wyspa w południowej Tajlandii, w Zatoce Tajlandzkiej, oddzielona cieśniną Samui od Półwyspu Malajskiego. Powierzchnia 280 km² – trzecia co do wielkości wyspa kraju. Stanowi część dystryktu Surat Thani (na wyspie znajduje się m.in. budynek sądu okręgowego oraz baza wojskowa).

Wnętrze wyspy jest wyżynno-górzyste (wysokości do 635 m), wybrzeża nizinne z licznymi plażami – największe to Chaweng i Lamai. Lasy równikowe wilgotne.

Ko Samui stanowi część Morskiego Parku Narodowego Ang Thong, obejmującego pobliskie rafy koralowe.

Największa liczba hoteli znajduje się na wschodnim wybrzeżu wyspy – przede wszystkim w miejscowości Chaweng. Na wyspie znajduje się ponad 500 hoteli. Rocznie odwiedza ją ponad 500 tys. turystów.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santo Antão I

Santo Antão (z portugalskiego “Święty Antoni”) lub Sontonton w języku kreolskim, to wyspa najdalej na zachód położona i największa wśród Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Z wiekszych wysp najbliżej niej na południowy wschód leży São Vicente, którą oddziela kanał o nazwie Canal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góra Topo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jest Pico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jest Ponta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się w Porto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Fogo

Fogo (z port. “ogień”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Podwietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Najbardziej rzuca się w oczy dzięki Pico do Fogo, wznoszącej się na wysokość blisko 3 000 m nad poziom morza.

Fogo leży między wyspami Santiago a Brava. Właściwie cała wyspa jest aktywnym wulkanem, który okresowo wzmaga swą aktywność. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1995 i uformowała nowy krater nazwany Pico Pequeno. Najbardziej charakterystycznym miejscem jest szeroka na 9 km kaldera, której ściany mają 1 km wysokości. Kaldera ma wyłom na wschodniej krawędzi, a wielki szczyt wyrasta w jej centrum. Środkowy stożek wulkaniczny Pico tworzy najwyższy punkt na wyspie, a jego szczyt jest około 100 m wyższy od otaczających go ścian kaldery. Lawa z wulkanu dotarła do wschodniego wybrzeża wyspy w czasach historycznych.

Mała wioska zwana Chã das Caldeiras leży u stóp wulkanu, a jej mieszkańcy są okresowo ewakuowani podczas erupcji.

Głównym miastem wyspy jest São Filipe, w pobliżu którego znajduje się lotnisko. Pierwsze siedliska powstały w latach osiemdziesiątych XV wieku. Wyspa w większości ma rolniczy charakter. Mieści też szkoły, gimnazjum, banki, pocztę, kilka hoteli i place (praças).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)