Wyspa Cavalos jest drugim co do ważności miejscem lęgowym ptaków w Afryce Zachodniej, znajduje się na niej około 19.000 gniazd rybitw i innych gatunków. Wyspa jest bezludna i niewielka – można ją obejść po pięknych plażach w ciągu zaledwie dwóch godzin. Oprócz rybitw wyjątkowo tu dużo bielików afrykańskich. Cavalos wyróżniają spośród pozostałych wysp archipelagu Bijagos rozległe obszary przypominające wrzosowiska.
Wyspa Roxa – przybijałem do brzegu tej wyspy pięć razy w ciągu tygodnia. Niektóre z odwiedzonych miejsc to Inore, Ancutum i Ponta Barel. Spotkałem tam piękne plaże, ale najciekawsze były odwiedzone wioski. Wszystkie bardzo biedne – brak opieki lekarskiej i bieżącej wody. Mieszkańcy nie głodują – uprawiają warzywa, hodują kury i świnie. Tak jak wszędzie na wyspach archipelagu Bijagos, są przyjaźnie nastawieni. Zadziwiający jest brak zainteresowania rybołówstwem – mimo wspaniałych warunków, wszystkie wioski położone są w głębi wyspy, przeważnie godzinę marszu od oceanu.
Wyspa Lamu jest częścią archipelagu Lamu w Kenii. Stare Miasto na Lamu – główna, zamieszkała część wyspy – jest jedną z najstarszych i najlepiej zachowanych osad suahili w Afryce Wschodniej. Zbudowane z koralowca i drewna mangrowego miasto charakteryzuje się prostotą form strukturalnych, wzbogaconych wewnętrznymi dziedzińcami, werandami i bogato rzeźbionymi drewnianymi drzwiami. Na Lamu obchodzono najważniejsze muzułmańskie święta religijne od XIX wieku i dlatego wyspa stała się znaczącym ośrodkiem studiów Islamu i kultury Suahili. Wyspa ma połączenie morskie z portem Mokowe na kontynencie i z Wyspą Manda, na której znajduje się lotnisko. Na wyspie nie ma dróg, są jedynie alejki i wydeptane ścieżki, dlatego też nie ma na niej zbyt wielu pojazdów mechanicznych. Mieszkańcy poruszają się pieszo lub łodziami, używają także osłów do przewozu towarów i materiałów.
Port na wyspie Lamu został założony przez arabskich przedsiębiorców co najmniej w XIV wieku, kiedy zbudowano Meczet Pwani. Wyspa zarabiała na handlu niewolnikami. Po pokonaniu Pate Island w XIX wieku, wyspa stała się lokalną siłą, ale jej siła upadła po tym jak Brytyjczycy zmuszeni zostali do zamknięcia rynków niewolników w 1873 roku. W 1890 roku wyspa stała się częścią Zanzibaru, a jej status pozostał niejasny, aż do czasu gdy Wielka Brytania przyznała Kenii niepodległość. Turystyka rozwija się tutaj od 1970 roku, głównie wokół XVIII wiecznej architektury suahili i tradycyjnej kultury.
Stare Miasto Lamu zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2001 roku na podstawie 3 kryteriów:
Zazwyczaj nie polecam hoteli. Dla wyspy Mafia zrobię wyjątek. To Shamba Kilole Lodge: www.shambakilolelodge.com. Piękne pokoje i znakomite jedzenie, a właściciele sprawiają, że czujesz się jak w domu.
Wyspa Mafia Island( “Chole Shamba”) jest częścią tanzańskich Wysp Korzennych, wraz z Ungują i Pembą. Jako jeden z sześciu powiatów regionu Pwani, Mafia Island jest zarządzana z lądu, a nie z pół-autonomicznego regionu Zanzibar, którego nigdy nie była częścią.
Według spisu Tanzanii z 2002 r., ludność okręgu Mafia liczy 40 801 mieszkańców. Ekonomia opiera się na rybołówstwie, rolnictwie uprawianemu na własne potrzeby oraz na czarnym rynku. Wyspa przyciąga turystów, głównie szukajacych przygód nurków, rybaków z zamiłowania oraz osób pragnących wypoczynku.
Archipelag Mafia składa się z jednej dużej wyspy (394 km²) i z wielu mniejszych. Niektóre z tych wysepek są zamieszkałe, takie jak Chole Island (2 km²), z 800 mieszkańcami. Zatoka Chole, chronione, głębokowodne kotwicowisko Mafii oraz jej pierwotny port, jest usiana wyspami, mieliznami i plażami. Głównym miastem wyspy jest Kilindoni. Odcinek wody między deltami rzeki Rufiji i wyspą, nazywa się Kanałem Mafia. Krążą plotki o obecności miniaturowych hipopotamów na wyspie, jednakże żadne obserwacje nie potwierdzają tych pogłosek.
Oddalona o około godzinę drogi morskiej na południe od Chole, wyspa Jibondo jest najbardziej tradycyjną z osad archipelagu. Większość z jej dwu tysiąca mieszkańców trudni się rybołówstwem, szczególnie rekinów i przynęt na ośmiornice. Plaże otwarte na ocean są ważnymi miejscami gniazdowania żółwi. Rzemieślnicy na Jibondo słyną ze swoich umiejętności budowania łodzi bez użycia żelaza, a nawet gwoździ.
Ua Huka – wyspa w Polinezji Francuskiej, w archipelagu Markizów. Stanowi wulkan tarczowy w wieku około 2,4-2,2 miliona lat.
Najwyższe wzniesienie wyspy to szczyt góry Hitikau o wysokości 857 m n.p.m.
Nuku Hiva (dawniej Île Marchand) – wyspa wulkaniczna w archipelagu Markizów na obszarze Polinezji Francuskiej, położona 1500 km na północny wschód od Tahiti. Jest największą wyspą archipelagu i głównym ośrodkiem gminy Nuku Hiva.
Powierzchnia Nuku Hiva wynosi 387 km². Linia brzegowa, zwłaszcza w północno wschodniej części wyspy, jest bardzo urozmaicona (liczne zatoki, półwyspy). Centralną część Nuku Hiva stanowi trawiasty płaskowyż Tōvi’i.
Główna miejscowość wyspy – Taiohae (1 927 mieszkańców).
Najwyższe wzniesienie wyspy – szczyt Tekao o wysokości 1224 m n.p.m.
Fakarava – wyspa na Oceanie Spokojnym, koralowy atol, w archipelagu Tuamotu, w Polinezji Francuskiej. Fakarava jest siedzibą gminy o tej samej nazwie skupiającej siedem pobliskich atoli. W 1977 roku jeden z tych atoli, Taiaro, został wpisany na listę rezerwatów biosfery UNESCO. W 2006 roku wpis ten rozszerzono na całą gminę.
Lokalnym ośrodkiem administracji francuskiej jest wieś Rotoava.
Powierzchnia wyspy wynosi 16 km², powierzchnia laguny 1153 km², zamieszkuje ją 675 stałych mieszkańców (2002).
Wyspa została odkryta 10 października 1820 roku przez rosyjskiego żeglarza i odkrywcę Fabiana Bellingshausena.
Tahaa (tah. Taha’a) – wyspa wulkaniczna na Oceanie Spokojnym w Polinezji Francuskiej, wśród Wysp Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa.
Zamieszkana przez Polinezyjczyków w liczbie 4 845 stałych mieszkańców (2002), jej powierzchnia to około 88 km². Administracyjnym ośrodkiem wyspy jest miejscowość Patio.
Aldabra, atol złożony z 4 wysp koralowych otaczających płytką lagunę; jest on położony na Oceanie Indyjskim i należy do Republiki Seszeli. Powierzchnia 154 km kw.
Atol jest niezamieszkany i odznacza się dziewiczą przyrodą, szczególnie nietkniętą przez człowieka fauną wyspy, znajdują się tam np. m.in.:
W roku 1982 atol został wpisany na lista światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to ścisły rezerwat przyrody z ograniczonym dostępem dla ruchu turystycznego.