Tag: góra

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Sal

Sal – jedna z wysp archipelagu Wysp Zielonego Przylądka zaliczana do Wysp Zawietrznych. Nazwa Sal to także jeden z 22 okręgów administracyjnych (port.concelho) Republiki Zielonego Przylądka.

Powierzchnia wyspy wynosi 216 km². Wyspa ma 30 km długości i 12 km szerokości. Jest zamieszkana przez 14 816 mieszkańców.

Wyspa została odkryta 3 grudnia 1460 i została nazwana Llana. Dopiero odkrycie soli przyniosło jej obecną nazwę (port.Sal – sól). Na wyspie rocznie jest około 350 dni słonecznych i dlatego w ostatnich latach można zaobserwować rozwój turystyki.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santo Antão I

Santo Antão (z portugalskiego “Święty Antoni”) lub Sontonton w języku kreolskim, to wyspa najdalej na zachód położona i największa wśród Wysp Zawietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Z wiekszych wysp najbliżej niej na południowy wschód leży São Vicente, którą oddziela kanał o nazwie Canal de São Vicente. Jest najdalej na zachód położoną większą wyspą z Wysp Zielonego Przylądka i całego kontynentu afrykańskiego oraz drugą co do wielkości wśród Wysp Zielonego Przylądka.

Wyspa w całości utworzona jest z materiału wulkanicznego. Najwyższa góra Topo da Coroa osiąga wysokość 1979 m. Druga co do wysokości jest Pico da Cruz i ma 1585 m. Wyspę dzieli na część północną i południową pasmo górskie, które długo uważano za nieprzebyte, a obecnie jest przecięte przez drogę. Głównym miastem wyspy jest Ponta do Sol na północnym wybrzeżu. Tam znajduje się port lotniczy, podczas gdy port dla promów mieści się w Porto Novo na południowym wybrzeżu. Południowo-wschodnia część wyspy posiada suchy klimat, natomiast północno-zachodnia ma stosunkowo normalne opady. Doliny leżące na wyspie ulegają silnej erozji.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Santiago

Santiago także São Tiago (z port. Święty Jakub, kreol. Santiagu) jest największą wyspą należącą do Wysp Zielonego Przylądka. Jest najważniejszym ośrodkiem rolniczym i miejscem zamieszkania dla połowy ludności kraju.

Santiago leży między wyspą Maio (40 km na zachód) a Fogo (50 km na wschód) i wchodzi w skład archipelagu Wysp Podwietrznych. Została zasiedlona jako pierwsza z wysp. Miasto Cidade Velha założono w 1462 jako Riberia Grande. Na wyspie znajduje się Praia – stolica Republiki Zielonego Przylądka i Lotnisko Międzynarodowe Francisco Mendes – jeden z dwóch międzynarodowych portów lotniczych, który leży 2 km od stolicy.

Santiago jest najwiekszą wyspą spośród Wysp Zielonego Przylądka o powierzchni 991 km2. Jest górzysta, choć nieco spłaszczona w części południowo-wschodniej. Wilgotny klimat wnętrza wyspy i wschodniego wybrzeża kontrastuje z suchszym na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu. Praia położona na południowo-wschodnim wybrzeżu jest największym miastem na wyspie, a także w całym kraju i stolicą. Inne miasta wyspy obejmują Cidade Velha, 15 km na zachód od Praia, pierwsza stolica kraju, Assomada, 60 km na północ i Tarrafal 75 km od stolicy w północnej części wyspy. Najwyższym szczytem jest Pico da Antónia.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy Zielonego Przylądka

Fogo

Fogo (z port. “ogień”) jest wyspą należącą do archipelagu Wysp Podwietrznych, które wchodzą w skład Wysp Zielonego Przylądka. Najbardziej rzuca się w oczy dzięki Pico do Fogo, wznoszącej się na wysokość blisko 3 000 m nad poziom morza.

Fogo leży między wyspami Santiago a Brava. Właściwie cała wyspa jest aktywnym wulkanem, który okresowo wzmaga swą aktywność. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1995 i uformowała nowy krater nazwany Pico Pequeno. Najbardziej charakterystycznym miejscem jest szeroka na 9 km kaldera, której ściany mają 1 km wysokości. Kaldera ma wyłom na wschodniej krawędzi, a wielki szczyt wyrasta w jej centrum. Środkowy stożek wulkaniczny Pico tworzy najwyższy punkt na wyspie, a jego szczyt jest około 100 m wyższy od otaczających go ścian kaldery. Lawa z wulkanu dotarła do wschodniego wybrzeża wyspy w czasach historycznych.

Mała wioska zwana Chã das Caldeiras leży u stóp wulkanu, a jej mieszkańcy są okresowo ewakuowani podczas erupcji.

Głównym miastem wyspy jest São Filipe, w pobliżu którego znajduje się lotnisko. Pierwsze siedliska powstały w latach osiemdziesiątych XV wieku. Wyspa w większości ma rolniczy charakter. Mieści też szkoły, gimnazjum, banki, pocztę, kilka hoteli i place (praças).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Tajlandia

Ko Phi Phi Don

Ko Phi Phi Don jest największą z Wysp Phi Phi w Tajlandii. Jest jedyną wyspą w tej grupie zasiedloną na stałe. Podobnie jak pozostałe wyspy, Ko Phi Phi Don jest wyspą niewulkaniczną w dużej mierze składającą się z wapienia. Wyspa podzielona jest niemal na dwieczęści, jednakże nitka wąskiej plaży łączy je w całość. Na tej części znajduje się największe miasto na wyspie, jak również większość schronisk.

Ko Phi Phi Don przyciąga turystów z całego świata (zwłaszcza z Europy, Japonii i bogatszych krajów Azji Południowo-Wschodniej). Można się na nią dostać z wyspy Phuket oraz z lądu prowincji Krabi. Turyści mogą się na nią dostać jedynie drogą wodną (podróż z Phuket trwa ok. 90 minut). To sprawiło, iż wyspę zapełnia rój wycieczkowiczów, którzy przeludniają ją między 11 rano a 3 popołudniu. Mimo to, wyspa wciąż posiada wiele uroku, z którego można korzystać szczególnie w godzinach, kiedy stada turystów z Phuket wreszcie się rozproszą. Mimo, iż w dawnych czasach, Ko Phi Phi Don była spokojnym rajem, jej część (zwłaszcza terytorium Ton Sai Bay) została wykorzystana do celów turystycznych. Obfituje w restauracje, sklepy, kafejki internetowe i slumsy.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Tajlandia

Ko Phi Phi Leh

Ko Phi Phi Leh (lub Ko Phi Phi Ley) to wyspa archipelagu Phi Phi na morzu Andamańskim. Należy do prowincji Krabi w Tajlandii.

Ko Phi Phi Leh jest drugą co do wielkości wyspą archipelagu. Największą z nich jest Ko Phi Phi Don. Wyspa składa się z pierścienia stromych wapiennych wzgórz otaczających płytką zatokę.

Zatoka Mahya (lub Maya) to popularne miejsce do nurkowania. Jeszcze bardziej popularna stała się od czasu filmu The Beach z 2000 roku, który został tam nakręcony. Według przewodnika o Tajlandii wydanego przez Lonely Planet, tsunami w 2004 roku znacznie poprawiło wygląd Zatoki Maya. Otóż okazało się, iż wysokie fale wyczyściły plażę i usunęły wszystkie krajobrazowe dodatki, jakie wprowadziła ekipa produkcyjna firmy Fox.

Kręcenie filmu The Beach wywołało kontrowersje. Firma 20th Century Fox użyła buldożerów i technik zmieniających naturalny krajobraz Ko Phi Phi Leh, aby uczynić go bardziej “rajskim”. Producenci przekształcili niektóre wydmy piaskowe i usunęli drzewa kokosowe i trawy, aby poszerzyć plażę. Fox ustanowił fundusz, którego celem miała być odbudowa i przywrócenie plaży jej naturalnego stanu. Jednakże ponieważ uznano, iż uszkodzenia ekosystemu są trwałe, a próby odbudowy terenu zawiodły, firma 20th Century Fox została zaskarżona.

Pozwy sądowe ciągnęły się przez lata. W 2006 roku, Sąd Najwyższy Tajlandii podtrzymał orzeczenie sądu apelacyjnego, stwierdzające, iż filmowanie zaszkodziło środowisku i zarządził oszacowanie szkód. W sprawie pozwanymi byli: firma 20th Century Fox oraz niektórzy urzędnicy rządu tajskiego.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Indonezja

Komodo

Komodo (indonez. Pulau Komodo) – wyspa w Indonezji w archipelagu Małe Wyspy Sundajskie pomiędzy większymi wyspami Sumbawa i Flores; powierzchnia 330,0 km²; długość linii brzegowej 158,0 km; słabo zaludniona.

Oblewana przez: morze Flores (od północy), cieśninę Lintah (od wschodu), cieśninę Sumba (od południa) i cieśninę Sape (od zachodu).

Bardzo rozwinięta linia brzegowa; powierzchnia wyżynna (wysokość do 825 m n.p.m.); pierwotna roślinność (las równikowy) została w większości zastąpiona przez zbiorowiska trawiaste.

Na wyspie żyje endemiczny gatunek warana – waran z Komodo, największa jaszczurka na świecie; w celu jej ochrony utworzono Park Narodowy Komodo (PKA Balai Taman Nasional Komodo). Inną atrakcją turystyczną jest nurkowanie, szczególnie w wodach cieśniny Lintah.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Azory

Faial

Faial (od drzewka Myrica Faya Aiton z rodziny woskownicowatych, porastającego obficie okolicę) – portugalska wyspa wulkaniczna w centralnej części archipelagu azorskiego, położona na przeciw charakterystycznego stratowulkanu Pico, odzielonego od niej cieśniną o średniej szerokości 3 km, w której dużą atrakcję turystyczną stanowią obecnie liczne delfiny zwyczajne, sejwale i kaszaloty.

Powierzchnia wyspy wynosi 173 km², a jej przeciętne wymiary to 20 km długości i 25 km szerokości. Najwyższy punkt stanowi wierzchołek Cabeço Gordo (dosłownie Gruba Głowa), wznoszący się na wysokość 1043 m n.p.m. Spośród lokalnych wydarzeń historycznych na uwagę zasługuje stosunkowo duża ilość flamandzkich osadników, którzy zasiedlali wyspę począwszy od XV wieku, oraz erupcja Vulcão dos Capelinhos z 1957 roku, w wyniku której powierzchnia wyspy zwiększyła się o niecałe 1,5 km². Stolicą Faial jest miasteczko Horta, skupiające 6636 z niecałych 15 tysięcy aktualnych mieszkańców wyspy – jest to zarazem popularne miejsce postoju dla jachtów, przemierzających Atlantyk.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)