Kategorie
Mane Island
Kategorie
Gudalcanal
Guadalcanal (Isatabu) – wyspa na Morzu Salomona (Ocean Spokojny), o powierzchni 5302 km2, druga co do wielkości wyspa w archipelagu Wysp Salomona, należąca do państwa Wyspy Salomona. Nazwę swą zawdzięcza hiszpańskiemu odkrywcy Álvaro de Mendaña de Neyra pochodzącemu z prowincji Sewilli. Największym miastem jest Honiara, stanowiąca jednocześnie stolicę państwa. Honiara leży na północnym wybrzeżu wyspy, pomiędzy przylądkami Lunga i Cruz, kilka kilometrów na zachód od miejsca, gdzie w roku 1942 znajdował się przyczółek amerykański podczas walk z Japończykami. W 1990 wyspa miała 50 tys. mieszkańców.
Powierzchnia wyspy jest górzysta, w większości porośnięta dżunglą. Najwyższy szczyt to nieczynny wulkan Popomanaseu o wysokości 2332 m n.p.m.
Viti Levu – największa wyspa Fidżi, jedna z dwóch głównych obok Vanua Levu. Zajmuje powierzchnię 10 388 km², zamieszkuje ją ok. 580 tys. osób, co stanowi 3/4 ludności kraju.
Wnętrze wyspy jest górzyste, znajduje się tu najwyższy szczyt kraju Tomanivi (dawniej Mt. Victoria) sięgający 1324 m n.p.m. Ponadto znajduje się tu wiele wygasłych wulkanów. Południowo-wschodnią część wyspy porastają wilgotne lasy równikowe, w północno-zachodniej części znaleźć można roślinność sawannową. Na Viti Levu położona jest stolica kraju Suva. Inne ważniejsze miasta to: Ba, Lautoka, Nadi, Nausori, Rakiraki i Sigatoka.
Kategorie
Half Moon Caye
Half Moon Caye – mała wyspa na Morzu Karaibskim, należąca do Belize. Leży w południowo-wschodniej części atolu Lighthouse Reef, 12 km na południe od Great Blue Hole. Atol ten należy do Rafy Koralowej Belize.
Wyspa Half Moon Caye jest schronieniem dla 99 gatunków ptaków, w tym głuptaka czerwononogiego oraz jaszczurek i mających tu swoje lęgowiska żółwi morskich.
W pobliżu wyspy znajdują się miejsca do nurkowania, przede wszystkim Half Moon Caye Wall – podwodna ściana, opadająca na głębokość 1000 m i pokryta miękkimi koralami.
Half Moon Caye Natural Monument był pierwszym obszarem chronionym utworzonym w Belize.
Kategorie
Turneffe Atoll
Turneffe – grupa wysp (niektóre o powierzchni powyżej 20 km²) i wysepek karaibskich położona na południowy wschód od San Pedro i Caye Caulker, u wybrzeży Belize w Ameryce Środkowej, w odległości 32 km od Belize City. Cały atol ma około 48 km długości i 16 km szerokości, co czyni go największym koralowym atolem w Belize na Wielkiej Mezoamerykańskiej Rafie Koralowej. 22 listopada 2012 atol został oficjalnie uznany za rezerwat morski Turneffe Atoll Marine Reserve.
Genovesa (ang. Tower) – wyspa w archipelagu Galapagos, należącym do Ekwadoru. Leży w północnej grupie wysp, jest bezludna.
Jest to wyspa wulkaniczna o kształcie podkowy, który zawdzięcza zapadnięciu ściany kaldery wygasłego wulkanu tarczowego. Zalana przez morze kaldera tworzy zatokę Darwina, otwartą od południa. Niektóre potoki lawowe mogą być młodsze; w centrum wyspy mniejszy krater wypełnia jezioro wulkaniczne z osadami o wieku co najwyżej 6000 lat. Na wyspie są dwa miejsca dostępne dla turystów: tzw. stopnie księcia Filipa, stromy szlak wiodący w górę klifów, oraz plaża w zatoce Darwina; ponadto w zatoce dozwolone jest nurkowanie.
Floreana – wyspa w archipelagu Galapagos, należącym do Ekwadoru. Jest jedną z najdalej na południe wysuniętych wysp archipelagu.
Floreana, jak wszystkie wyspy archipelagu, jest pochodzenia wulkanicznego. Była to pierwsza zasiedlona przez ludzi wyspa Galapagos, już w latach 1807-09 mieszkał na niej Irlandczyk Patrick Watkins. Jeszcze w 1793 roku wielorybnicy założyli na niej „urząd pocztowy” w formie baryłki, w której zostawiane były listy, zabierane przez marynarzy podróżujących na właściwej trasie. Była także pierwszą wyspą, na którą w 1832 przybyli Ekwadorczycy; początkowo służyła jako kolonia karna. Współcześnie mieszkańcy zajmują się głównie uprawą roli, słodką wodę czerpią z jeziorka, które napełnia się podczas pory deszczowej; w porze suchej niedobór wody bywa dużym problemem. Dwie trzecie mieszkańców zamieszkuje miasto portowe, Puerto Velasco Ibarra. Na wyspę można dostać się łodzią z wyspy Santa Cruz, średnio co dwa tygodnie.
Española (Hood) – wyspa w archipelagu Galapagos, należącym do Ekwadoru. Jest ona najdalej na południe wysuniętą wyspą archipelagu. Española, jak wszystkie wyspy archipelagu, jest pochodzenia wulkanicznego. Utworzył ją pojedynczy wulkan tarczowy, który wygasł, gdy płyta oceaniczna przesunęła się ponad plamą gorąca Galapagos. Wyspa od tamtego czasu ulega erozji; jako że jest to jedna z najstarszych wysp archipelagu, wskutek erozji stała się również jedną z najbardziej nizinnych.
Dzięki znacznej izolacji nie tylko od kontynentu, ale i od reszty archipelagu, na wyspie tej występuje szereg endemitów. Wyspa jest niezamieszkana.
Kategorie
San Cristobal
San Cristóbal – wyspa w archipelagu Galapagos. Jest ona piąta pod względem powierzchni, znajduje się najdalej na wschód w archipelagu. Nazwa wyspy pochodzi od patrona marynarzy, Świętego Krzysztofa.
San Cristóbal jest wyspą pochodzenia wulkanicznego. Znajdują się na niej 4 wygasłe wulkany. Najwyższy szczyt wznosi się na 730 m n.p.m. Jest najbardziej na wschód wysuniętą wyspą Galapagos. W jej północnej części znajduje się jedyne stałe jezioro archipelagu – El Junco.
Kategorie
South Plaza
Plaza Sur (ang. South Plaza) – wyspa w archipelagu Galapagos, należącym do Ekwadoru. Leży w centralnej części archipelagu. Plaza Sur i Plaza Norte to dwie małe wysepki o wydłużonym, łukowatym kształcie, leżące w pobliżu znacznie większej wyspy Santa Cruz. Utworzyło je wyniesienie dna morskiego, związane z wulkanizmem w archipelagu. Zostały nazwane na cześć prezydenta Ekwadoru, generała Leonidasa Plaza. Plaza Sur to jedna z najmniejszych wysp archipelagu, którą mogą odwiedzać turyści; Plaza Norte jest dostępna wyłącznie dla badaczy.
Na Plaza Sur występują ptaki morskie, w tym faeton białosterny i mewa widłosterna. Wyspę zamieszkuje około 1000 uszanek galapagoskich. Występuje tu także duża kolonia legwanów lądowych, które na tej wyspie osiągają szczególnie małe rozmiary. Zdarza się, że krzyżują się tu z legwanami morskimi. Rosną na niej drzewiaste opuncje, którymi żywią się legwany; spadek ich liczebności jest wiązany z zawleczeniem przez ludzi na wyspę myszy domowych, które zostały wytępione w 2012 roku. Występują tu także sukulenty Sesuvium microphyllum, które w porze deszczowej są jasnozielone, a w porze suchej zmieniają barwę na czerwoną, pomarańczową i purpurową.