Kategorie
Polinezja Francuska Wyspy Towarzystwa

Huahine

Huahine – wyspa na Oceanie Spokojnym, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa. Wyspa stanowi gminę o tej samej nazwie. W czasie przypływu tworzą się dwie wyspy Huahine Nui i Huahine Iti.

Na wyspie zamieszkuje około 5 800 stałych mieszkańców (Polinezyjczyków), jej powierzchnia to około 75 km².

Najwyższymi szczytami na wyspie są Mont Turi (669 m n.p.m.) i Pohuerahi (462 m n.p.m.) na Huahine Iti.

Odkryta przez Jamesa Cooka w roku 1769 podczas brytyjskiej ekspedycji naukowej na Ocean Spokojny.

Obecnie wyspa jest ośrodkiem turystycznym jak również miejscem przetwórstwa kopry i uprawy wanilii.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Markizy Polinezja Francuska

Nuku Hiva

Nuku Hiva (dawniej Île Marchand) – wyspa wulkaniczna w archipelagu Markizów na obszarze Polinezji Francuskiej, położona 1500 km na północny wschód od Tahiti. Jest największą wyspą archipelagu i głównym ośrodkiem gminy Nuku Hiva.

Powierzchnia Nuku Hiva wynosi 387 km². Linia brzegowa, zwłaszcza w północno wschodniej części wyspy, jest bardzo urozmaicona (liczne zatoki, półwyspy). Centralną część Nuku Hiva stanowi trawiasty płaskowyż Tōvi’i.

Główna miejscowość wyspy – Taiohae (1 927 mieszkańców).

Najwyższe wzniesienie wyspy – szczyt Tekao o wysokości 1224 m n.p.m.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Polinezja Francuska Tuamotu

Fakarava

Fakarava – wyspa na Oceanie Spokojnym, koralowy atol, w archipelagu Tuamotu, w Polinezji Francuskiej. Fakarava jest siedzibą gminy o tej samej nazwie skupiającej siedem pobliskich atoli. W 1977 roku jeden z tych atoli, Taiaro, został wpisany na listę rezerwatów biosfery UNESCO. W 2006 roku wpis ten rozszerzono na całą gminę.

Lokalnym ośrodkiem administracji francuskiej jest wieś Rotoava.

Powierzchnia wyspy wynosi 16 km², powierzchnia laguny 1153 km², zamieszkuje ją 675 stałych mieszkańców (2002).

Wyspa została odkryta 10 października 1820 roku przez rosyjskiego żeglarza i odkrywcę Fabiana Bellingshausena.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Polinezja Francuska Wyspy Towarzystwa

Raiatea

Raiatea (tahit. Ra’iātea) – wyspa na Oceanie Spokojnym, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa. Wyspa stanowi gminę o tej samej nazwie.

Na wyspie zamieszkuje około 11 200 stałych mieszkańców (Polinezyjczyków), jej powierzchnia to 238 km². Siedzibą lokalnej administracji jest Uturoa (3,6 tys., 2002).

Najwyższym szczytem na wyspie jest Mont Tefatoaiti (1017 m n.p.m.).

Odkryta przez Jamesa Cooka w roku 1769 podczas brytyjskiej ekspedycji naukowej na Ocean Spokojny.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Assumption

Wyspa Assumption to mała wyspa o współrzędnych geograficznych 9°45’S 46°29’E, położona na Oceanie Indyjskim na północ od Madagaskaru, stanowiąca część państwa Seszele. Leży około 30 kilometrów na południowy wschód od Atolu Aldabra i stanowi część Grupy Aldabra. To samotna wyspa koralowa o powierzchni 11,07 km², na której, po osłoniętej zachodniej stronie, znajduje się mała osada otoczona drzewami rzewni. Zaraz na południe od niej znajduje się opuszczona plantacja palm kokosowych. Pomiędzy dwoma wydmami piaskowymi na południowy wschód od osady biegnie betonowy pas startowy. Na zachodnim brzegu ciągnie się 5-kilometrowy prawie nieprzerwany pas plaży. Na południowo-wschodnim wybrzeżu wyspy widoczne są dwie wielkie wydmy piaskowe, z których jedna ma 32 m wysokości.

Ze względu na zniszczenia spowodowane eksploatacją guano, trwającą do roku 1983, w krajobrazie wyspy przeważają gołe skały i jaskinie, a roślinność jest skąpa i niska.

Godną uwagi cechą tej wyspy jest gekon Wyspy Assumption prowadzący dzienny tryb życia – podgatunek gekona występujący wyłącznie na tej wyspie.

Film dokumentalny „Świat milczenia” kręcono częściowo na wyspie Assumption.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Astove

Wyspa Astove to część Grupy Aldabra w ramach Seszeli. Leży 38 km na południe, południowy- wschód od Atolu Cosmoledo, jej współrzędne geograficzne to 10°06’S 47°45’E. To wniesiona wyspa koralowa o przedziwnym kształcie – jeden pas lądu, w najszerszym punkcie liczący sobie ponad 1 km (blisko jedną milę), prawie w całości zamyka płytką lagunę. Ta z kolei ma maksymalną głębokość 3 metrów (10 stóp), a jedynym jej wylotem jest kręty przesmyk na południowym zachodzie, zwany kanałem Gueule Bras.

Wyspa Astove mierzy blisko 6 km (3,7 mili) wzdłuż południka i około 4 km (2,5 mili) w najszerszym miejscu wzdłuż równoleżnika. Jej powierzchnia wynosi 4,96 km², a całkowita powierzchnia z laguną to 9,5 km². Jedyna osada, mieszcząca się na wybrzeżu zachodnim, od lat 80-tych XX wieku jest niezamieszkana. Na północno-wschodnim cyplu wyspy znajduje się trawiaste lądowisko, a także pozostałości po istniejącej tu niegdyś plantacji kokosa i agawy. Obecnie wyspa należy do rzadko odwiedzanych, zwykle przez naukowców badających ekologię laguny. Mimo to, znajdujący się tutaj prawie pionowy klif na krańcu rafy cieszy się popularnością wśród rejsów nurkowych.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

St. Pierre

Wyspa Saint Pierre – wzniesiona na rafie – położona na zachód od Atolu Providence, jest częścią wysp grupy Farquhar, należących do Wysp Zewnętrznych w Republice Seszeli. Wyspa znajduje się na 9° 17′ S 50° 44′ W, 35 km (19 mil morskich) na zachód od wyspy Cerf na Atolu Providence, 704 km (380 mil morskich) od Mahé i 500 km (270 mil morskich) na półncny-wschód od Aldabry. Wyspa rozciąga się na powierzchni 1.68 km² (0,65 ha mili) i jest prawie okrągła, ze wschodu na zachód ma 1.6 km (1 mila), a z północy na południe 1.4 km (0,87 mili).

Saint Pierre na wyeksponowanym południowo-wschodnim wybrzeżu ma delikatnie opadające dno morskie, a od strony północno-zachodniej stromy spad – okalająca ją rafa tam nie dociera. Wyspa jest niezasiedlona i nawet w dzisiejszych, nowoczesnych czasach nie nadaje się do zamieszkania. Znajduje się tam opuszczone molo oraz osada na północno-zachodnim brzegu, do której można dotrzeć łodzią, jednak tylko w trakcie najspokojniejszej pogody.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

La Digue II

La Digue – wyspa w archipelagu Seszeli, zajmuje powierzchnię 10 km2. Zamieszkuje ją około 2 tys. osób. Nazwa wyspy pochodzi od statku francuskiego podróżnika Marca Josepha Mariona du Fresne, który odwiedził Seszele w 1768 roku. Wyspa słynie ze swoich plaż i lasów tropikalnych. Tutejsza plaża Anse Source d’Argent z charakterystycznymi formacjami granitowymi uchodzi za najczęściej fotografowaną plażę Seszeli. La Digue uznawana jest za jedną z najczystszych i najmniej przekształconych przez człowieka wysp archipelagu. Główną gałązią przemysłu jest turystyka, w przeszłości była nią produkcja kopry i wanilii.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy św. Tomasza i Książęca

Wyspa Świętego Tomasza II

Wyspa Świętego Tomasza (port. Ilha da São Tomé) – wyspa na Oceanie Atlantyckim, w Zatoce Gwinejskiej, największa wyspa Wysp Świętego Tomasza i Książęcej, zajmuje powierzchnię 859 km². Zamieszkuje ją 133,6 tys. osób (2004), czyli około 96% ludności całego kraju.

W północno-wschodniej części Wyspy Świętego Tomasza znajduje się stolica kraju São Tomé. Inne ważne miejscowości na wyspie to: Santo Amaro, Santana, Neves (ważny port morski) i Trindade.

Wnętrze wyspy jest górzyste, z najwyższym szczytem Pico de São Tomé wznoszącym się na wysokość 2024 m n.p.m., i porośnięte lasem (Park Narodowy Obo). Ważną rolę odgrywa rolnictwo, które uprawia się na północnym i wschodnim wybrzeżu. Są to głównie uprawy plantacyjne: kakaowiec, kawa, palma kokosowa i palma oleista.

Niedawno odkryto na północ od wyspy złoża ropy naftowej pod dnem Zatoki Gwinejskiej, które mają być w niedalekiej przyszłości eksploatowane.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy św. Tomasza i Książęca

Wyspa Książęca

Wyspa Książęca (port. Ilha do Príncipe) – wyspa wulkaniczna na Oceanie Atlantyckim, w Zatoce Gwinejskiej, mniejsza z dwóch głównych wysp Wysp Świętego Tomasza i Książęcej. Wyspa stanowi jednocześnie jedną z dwóch prowincji kraju oraz jeden z siedmiu dystryktów o nazwie Pagué. Powierzchnia wyspy wynosi 142 km², a zamieszkuje ją około 5,7 tys. osób (1997).

Najwyższym szczytem na wyspie jest Pico de Príncipe – 948 m n.p.m. Porastający go las objęty jest ochroną w Obo National Park. Północna i środkowa część wyspy zajęte są przez plantacje, uprawia się tutaj kawę, kakaowiec, palmę kokosową.

Jedynym osiedlem miejskim jest Santo António (1,2 tys. mieszk. – 1999), ponadto znajduje się tu kilka mniejszych wiosek.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)