Kategorie
Seszele

La Digue II

La Digue – wyspa w archipelagu Seszeli, zajmuje powierzchnię 10 km2. Zamieszkuje ją około 2 tys. osób. Nazwa wyspy pochodzi od statku francuskiego podróżnika Marca Josepha Mariona du Fresne, który odwiedził Seszele w 1768 roku. Wyspa słynie ze swoich plaż i lasów tropikalnych. Tutejsza plaża Anse Source d’Argent z charakterystycznymi formacjami granitowymi uchodzi za najczęściej fotografowaną plażę Seszeli. La Digue uznawana jest za jedną z najczystszych i najmniej przekształconych przez człowieka wysp archipelagu. Główną gałązią przemysłu jest turystyka, w przeszłości była nią produkcja kopry i wanilii.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Praslin

Praslin – wyspa na Seszelach, jej powierzchnia wynosi 38 km², co czyni ją drugą największą wyspą archipelagu. Zamieszkuje ją ok. 6,5 tysiąca osób. Największymi miastami na wyspie są Baie Ste Anne, Anse Volbert i Grand’ Anse. Administracyjne Praslin obejmuje dwa dystrykty: Baie Sainte Anne i Grand’ Anse. Wyspa została pierwotnie nazwana Isle de Palmes przez podróżnika Lazare’a Picaulta w 1774 roku. Służyła wówczas za przystań dla piratów i arabskich kupców. W 1768 została przemianowana na Praslin na cześć francuskiego dyplomaty Césara Gabriela de Choiseul-Praslin. Główną gałęzią gospodarki na wyspie jest turystyka – wyspa słynie ze swoich plaż i luksusowych hoteli. Częściowo porośnięta jest także lasem tropikalnym. Na wyspie Praslin znajduje się krajowy port lotniczy, obsługiwany przez linię Air Seychelles. Regularne połączenia promowe łączą Praslin z sąsiednimi wyspami Mahé i La Digue.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Bird Island

Bird Island (fr. Île aux Vaches) – wyspa na Oceanie Indyjskim, należąca do Republiki Seszeli, jedna z nielicznych wysp pochodzenia koralowego w archipelagu Wysp Wewnętrznych. Jej powierznia wynosi niecały kilometr kwadratowy. Wyspę odkryto w 1776 roku.

Bird Island znana jest z różnorodności żyjących na niej gatunków ptaków. Okres lęgowy trwa od maja do września – można zaobserwować liczne stada ptaków znoszących lub wysiadujących jaja w okolicach plaż.

Wyspa jest też miejscem występowania żółwi olbrzymich. Żyje tu najstarszy obecnie okaz – “Esmerelda”, samiec, który osiągnął wiek 200 lat i masę 320 kg. Jego wymiary dały mu miejsce w Księdze Rekordów Guinessa. W przeszłości w okolicach wyspy występowały także syreny.

Od 1967 roku Bird Island jest własnością prywatną. Wykorzystywana jest do celów turystycznych i naukowych (działa tu stacja meteorologiczna).

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Desroches

Île Desroches lub Wyspa Desroches jest główną wyspą Amirantów, stanowiących część Zewnętrznych Wysp Seszeli. Położona jest 230 km na południowy zachód od Mahé, głównej wyspy Seszeli. Ma długość 6,2 km i powierzchnię lądową 3,24 km². Po obwodzie ciągnie się 15-kilometrowa, drobnoziarnista plaża.

Desroches swoją nazwę otrzymała od Chevalier de Roslan, kapitana statku L’Heure du Berger, po Chevalier des Roches, gubernatorze Mauritius (wówczas Île de France) oraz Réunion (wówczas Bourbon) w latach 1767-1772. Badania prowadził na niej w roku 1771 Chevalier de la Billiočre. Brytyjczycy pierwotnie nazwali miejsce Wyspą Drewna ze względu na gęste zalesienie. Wyspa była ważnym producentem kopry.

Liczba ludności Desroches wynosi około 50. Znajduje się tu osada w środkowej części północno-zachodniego wybrzeża (zwrócona w stronę laguny), mały luksusowy hotel z 20 pokojami na południe (Desroches Island Resort), zbudowany w 1988 roku, oraz utwardzone lądowisko o długości 1372 m w części południowej. Położona jest 36 km na wschód od brzegu Amirantów, oddzielona jest od niego wodami o głębokości ponad 1 300 metrów. Leży na południowym krańcu rafy o charakterze atolowym. Na północnym krańcu atolu znajdują się Shark Rocks, o głębokości między 3 a 6 metrów w najpłytszym miejscu. Na północno-wschodnim cyplu wyspy Desroches znajduje się latarnia morska. Wyspę okala sucha rafa, która rozciąga się w morze na 1,6 km po stronie północno-wschodniej i 0,8 km po stronie południowo-zachodniej. Wyspa jest niska, a jej roślinność to palmy kokosowe i wysokie drzewa o twardym drewnie. Do laguny prowadzi długi kanał o szerokości około 1,6 km. Najpłytsze miejsce w kanale ma 18,3 m głębokości. Przecina on atol w odległości około 11 km na północny zachód od wyspy Desroches.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Seszele

Mahé II

Mahé – największa wyspa archipelagu Seszeli, położona w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Mahé ma 6 km szerokości i 26 km długości, zajmuje powierzchnię 148 km². Wyspa znajduje się na podłożu granitowym i jest górzysta (najwyższy szczyt – Morne Seychellois ma 905 m).

Ok. 90% ludności Seszeli mieszka na Mahé (jej populacja wynosi 72 tys. mieszkańców). Znajduje się tu stolica państwa oraz jego jedyny port – Victoria. Do 1814 wyspa pozostawała kolonią francuską, później należała do Wielkiej Brytanii. W 1974 stała się częścią niepodległych Seszeli.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy św. Tomasza i Książęca

Wyspa Świętego Tomasza II

Wyspa Świętego Tomasza (port. Ilha da São Tomé) – wyspa na Oceanie Atlantyckim, w Zatoce Gwinejskiej, największa wyspa Wysp Świętego Tomasza i Książęcej, zajmuje powierzchnię 859 km². Zamieszkuje ją 133,6 tys. osób (2004), czyli około 96% ludności całego kraju.

W północno-wschodniej części Wyspy Świętego Tomasza znajduje się stolica kraju São Tomé. Inne ważne miejscowości na wyspie to: Santo Amaro, Santana, Neves (ważny port morski) i Trindade.

Wnętrze wyspy jest górzyste, z najwyższym szczytem Pico de São Tomé wznoszącym się na wysokość 2024 m n.p.m., i porośnięte lasem (Park Narodowy Obo). Ważną rolę odgrywa rolnictwo, które uprawia się na północnym i wschodnim wybrzeżu. Są to głównie uprawy plantacyjne: kakaowiec, kawa, palma kokosowa i palma oleista.

Niedawno odkryto na północ od wyspy złoża ropy naftowej pod dnem Zatoki Gwinejskiej, które mają być w niedalekiej przyszłości eksploatowane.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy św. Tomasza i Książęca

Wyspa Książęca

Wyspa Książęca (port. Ilha do Príncipe) – wyspa wulkaniczna na Oceanie Atlantyckim, w Zatoce Gwinejskiej, mniejsza z dwóch głównych wysp Wysp Świętego Tomasza i Książęcej. Wyspa stanowi jednocześnie jedną z dwóch prowincji kraju oraz jeden z siedmiu dystryktów o nazwie Pagué. Powierzchnia wyspy wynosi 142 km², a zamieszkuje ją około 5,7 tys. osób (1997).

Najwyższym szczytem na wyspie jest Pico de Príncipe – 948 m n.p.m. Porastający go las objęty jest ochroną w Obo National Park. Północna i środkowa część wyspy zajęte są przez plantacje, uprawia się tutaj kawę, kakaowiec, palmę kokosową.

Jedynym osiedlem miejskim jest Santo António (1,2 tys. mieszk. – 1999), ponadto znajduje się tu kilka mniejszych wiosek.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Wyspy św. Tomasza i Książęca

Rolas II

Rolas to mała wyspa leżąca na południe od Wyspy Świętego Tomasza, będąca trzecią co do wielkości wyspą w państwie Wysp św. Tomasza i Książęcej. Leży dokładnie na równiku i znana jest dzięki swoim plażom, drzewom palmowym, latarni morskiej i ośrodkowi wypoczynkowemu. To wyspa wulkaniczna, połączenie z Porto Alegre na Wyspę św. Tomasza zapewniają przeprawy łodzią.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Gabon

Evengué

Evengue jest małą wyspą (2 km²) w lagunie Fernan Vaz, 10 km na południowy-wschód od miasta Omboue.

Stworzono tu sanktuarium i centrum reintrodukcji dla goryli. Część populacji można zobaczyć w naturalnych warunkach. Oglądanie ich jest niezwykle ekscytujące. Są majestatyczne, ludzkie i wspaniałe. Ich zachowania są tak bardzo zbliżone do naszych, a spojrzenie naprawdę wnika w głąb duszy.

Kategorie
Gabon

Loango

Loango to park narodowy w zachodnim Gabonie. Pod jego ochroną znajdują się zróżnicowane siedliska nadbrzeżne, w tym część z 220 km² laguny Iguéla. To jedyny w zachodniej Afryce znaczący przykład typowego systemu laguny, chroniony w ramach parku narodowego.

Usytuowany pomiędzy lagunami Nkomi i Ndogo, Park Narodowy Loango jest prawdziwym klejnotem zachodniego wybrzeża Afryki. Przyrodnik Mike Fay nazwał Loango “Ostatnim Edenem Afryki”. To tutaj Michaelowi “Nickowi” Nicholsowi z National Geographic udało się zrobić słynne zdjęcia surfujących hipopotamów. Obaj mężczyźni nazywają Loango “Ziemią surfujących hipopotamów”. 1550 km sawanny, dziewicza plaża, las i mangrowia to główne atrakcje, które koniecznie trzeba w Gabonie zobaczyć. Park Narodowy Loango oferuje zapierające dech w piersiach krajobrazy oraz wyjątkową możliwość obserwacji słoni, bawołów, hipopotamów, goryli i lampartów przechadzających się po białym piasku plaż.

Oprócz Republiki Południowej Afryki, największe na świecie skupisko różnorodnych wielorybów i delfinów można znaleźć właśnie na wybrzeżu Loango. Obszar ten ma ponad 100 kilometrów niezamieszkanego wybrzeża, dzięki czemu łatwo stąd obserwować humbaki i orki. Jest to najpiękniejsze miejsce na zachodnim wybrzeżu Afryki – miejsce, gdzie lasy, savanny, bagna, laguny i ocean spotykają się razem. Loango jest słynny na całym świecie jako miejsce, w którym znaleźć można tarpony rekordowej wielkości, jak również wiele innych dużych ryb morskich.