Wyspa Cavalos jest drugim co do ważności miejscem lęgowym ptaków w Afryce Zachodniej, znajduje się na niej około 19.000 gniazd rybitw i innych gatunków. Wyspa jest bezludna i niewielka – można ją obejść po pięknych plażach w ciągu zaledwie dwóch godzin. Oprócz rybitw wyjątkowo tu dużo bielików afrykańskich. Cavalos wyróżniają spośród pozostałych wysp archipelagu Bijagos rozległe obszary przypominające wrzosowiska.
Wyspę Orangozinho przecina sieć kanałów wśród lasów namorzynowych (mangrowców). Na drzewach i w powietrzu spotkać możemy bieliki afrykańskie. Pływaliśmy łódką szukając hipopotamów (to jedyne miejsce w Afryce, gdzie żyją w oceanie), niestety nie udało nam się ich odnaleźć.
Cabras – mała wysepka położona blisko wyspy Roxa. Odwiedziliśmy jedyną wioskę na wyspie, zamieszkałą przez około 100 osób. Turyści bardzo rzadko odwiedzają to miejsce, dlatego była to jedyna wyspa w archipelagu Bijagos, gdzie wszyscy mieszkańcy chcieli zobaczyć swoje zdjęcia. Zazwyczaj proszą o to tylko dzieci.
Wyspa Roxa – przybijałem do brzegu tej wyspy pięć razy w ciągu tygodnia. Niektóre z odwiedzonych miejsc to Inore, Ancutum i Ponta Barel. Spotkałem tam piękne plaże, ale najciekawsze były odwiedzone wioski. Wszystkie bardzo biedne – brak opieki lekarskiej i bieżącej wody. Mieszkańcy nie głodują – uprawiają warzywa, hodują kury i świnie. Tak jak wszędzie na wyspach archipelagu Bijagos, są przyjaźnie nastawieni. Zadziwiający jest brak zainteresowania rybołówstwem – mimo wspaniałych warunków, wszystkie wioski położone są w głębi wyspy, przeważnie godzinę marszu od oceanu.
Archipelag Bijagos – grupa 88 wysp na Oceanie Atlantyckim, o łącznej powierzchni 2 624 km², należąca do Gwinei Bissau. W czasach przedkolonialnych wyspy te były ważną przystanią w szlakach handlowych wzdłuż Afryki Zachodniej, posiadając pokaźną flotę. Pozwoliła im ona na pokonanie Portugalczyków w 1535. Kontrolę nad wyspami Portugalia uzyskała dopiero w 1936.
Ludność archipelagu wynosi ok. 30 tys. mieszkańców (2006), którzy w dużej mierze zachowali pierwotny, oparty na rolnictwie i łowiectwie, tryb życia. Południowe wyspy archipelagu są rezerwatem przyrody. Niektóre z wysp (Bubaque, Bolama, Caravela) posiadają znaczenie turystyczne, którego nie utraciły nawet w czasach krwawych rozruchów w kontynentalnej części Gwinei Bissau.
Wyspa Pate (lub wyspa Paté), znajduje się na Oceanie Indyjskim w pobliżu północnego wybrzeża Kenii, do której należy. Jest to największa wyspa w archipelagu Lamu, znajdująca się między miastami Lamu i Kiunga, w pobliżu granicy z Somalią.
Od siódmego wieku, wyspa Paté była miejscem osadnictwa arabskiego. Jej suahilski port długo rywalizował z portami na Lamu i w Takwie na wyspie Manda. Wyspa nabrała znaczenia około XIV wieku i utrzymała je, aż do XIX wieku, kiedy to została podbita przez Lamu.
Na wyspie nie ma transportu zmotoryzowanego. Głównym ośrodkiem administracyjnym na wyspie, z posterunkiem policji, jest Faza.
Wyspa Lamu jest częścią archipelagu Lamu w Kenii. Stare Miasto na Lamu – główna, zamieszkała część wyspy – jest jedną z najstarszych i najlepiej zachowanych osad suahili w Afryce Wschodniej. Zbudowane z koralowca i drewna mangrowego miasto charakteryzuje się prostotą form strukturalnych, wzbogaconych wewnętrznymi dziedzińcami, werandami i bogato rzeźbionymi drewnianymi drzwiami. Na Lamu obchodzono najważniejsze muzułmańskie święta religijne od XIX wieku i dlatego wyspa stała się znaczącym ośrodkiem studiów Islamu i kultury Suahili. Wyspa ma połączenie morskie z portem Mokowe na kontynencie i z Wyspą Manda, na której znajduje się lotnisko. Na wyspie nie ma dróg, są jedynie alejki i wydeptane ścieżki, dlatego też nie ma na niej zbyt wielu pojazdów mechanicznych. Mieszkańcy poruszają się pieszo lub łodziami, używają także osłów do przewozu towarów i materiałów.
Port na wyspie Lamu został założony przez arabskich przedsiębiorców co najmniej w XIV wieku, kiedy zbudowano Meczet Pwani. Wyspa zarabiała na handlu niewolnikami. Po pokonaniu Pate Island w XIX wieku, wyspa stała się lokalną siłą, ale jej siła upadła po tym jak Brytyjczycy zmuszeni zostali do zamknięcia rynków niewolników w 1873 roku. W 1890 roku wyspa stała się częścią Zanzibaru, a jej status pozostał niejasny, aż do czasu gdy Wielka Brytania przyznała Kenii niepodległość. Turystyka rozwija się tutaj od 1970 roku, głównie wokół XVIII wiecznej architektury suahili i tradycyjnej kultury.
Stare Miasto Lamu zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2001 roku na podstawie 3 kryteriów:
Manda to wyspa kenijskiego archipelagu Lamu, znana z zamożnych portów z IX wieku w Takwie i w mieście Manda. Z wyspy kursuje prom na wyspę Lamu i znajduje się na niej lotnisko Manda, natomiast mandyjska wyspa Toto położona jest na zachód od wyspy Manda. Wyspa jest oddzielona od lądu wąskim kanałem Mkanda.
Oba miasta Manda i Takwa zostały porzucone w pierwszej połowie XIX wieku, prawdopodobnie ze względu na brak wody. W latach ’60-tych, kenijski Departament Rolnictwa zalecił budowę kilku betonowych zlewni, nazywanych “jabias”, by przechwytywać wodę deszczową na wyspie. Wybudowano dwa jabias i wiele rodzin przeniosło się na wyspę. Zajęli się uprawą kukurydzy, manioku, simsim i bawełny.
Zanzibar – wyspa na Oceanie Indyjskim. Należy do Tanzanii (podmiot federacji). Powierzchnia 1658 km². Liczne plantacje goździkowca i palmy kokosowej. Stolica wyspy, a zarazem największy port: Zanzibar.
Zanzibar wraz z sąsiednią wyspą Pemba tworzy autonomiczną część Tanzanii.
Zanzibar stanowi w pełni suwerenną wewnętrznie część Zjednoczonej Republiki Tanzanii. Posiada własny, 50-osobowy parlament, rząd i prezydenta.
Zanzibar podzielony jest na 3 regiony:
Zazwyczaj nie polecam hoteli. Dla wyspy Mafia zrobię wyjątek. To Shamba Kilole Lodge: www.shambakilolelodge.com. Piękne pokoje i znakomite jedzenie, a właściciele sprawiają, że czujesz się jak w domu.
Wyspa Mafia Island( “Chole Shamba”) jest częścią tanzańskich Wysp Korzennych, wraz z Ungują i Pembą. Jako jeden z sześciu powiatów regionu Pwani, Mafia Island jest zarządzana z lądu, a nie z pół-autonomicznego regionu Zanzibar, którego nigdy nie była częścią.
Według spisu Tanzanii z 2002 r., ludność okręgu Mafia liczy 40 801 mieszkańców. Ekonomia opiera się na rybołówstwie, rolnictwie uprawianemu na własne potrzeby oraz na czarnym rynku. Wyspa przyciąga turystów, głównie szukajacych przygód nurków, rybaków z zamiłowania oraz osób pragnących wypoczynku.
Archipelag Mafia składa się z jednej dużej wyspy (394 km²) i z wielu mniejszych. Niektóre z tych wysepek są zamieszkałe, takie jak Chole Island (2 km²), z 800 mieszkańcami. Zatoka Chole, chronione, głębokowodne kotwicowisko Mafii oraz jej pierwotny port, jest usiana wyspami, mieliznami i plażami. Głównym miastem wyspy jest Kilindoni. Odcinek wody między deltami rzeki Rufiji i wyspą, nazywa się Kanałem Mafia. Krążą plotki o obecności miniaturowych hipopotamów na wyspie, jednakże żadne obserwacje nie potwierdzają tych pogłosek.