Tikál, Tical – miasto Majów położone na terenie Gwatemali w departamencie El Petén w pobliżu jeziora Petén Itzá. Najprawdopodobniej dawna stolica państwa Majów. Zostało założone w początkowym okresie klasycznym, w III wieku. Pierwotne centrum kulturowe znajdowało się pod silnymi wpływami Teotihuacán (do ok. 400 r.). W tym okresie rozpoczęto wznoszenie w mieście pierwszych piramid w stylu talud-tablero. Okres największego rozkwitu przypada na VII – VIII w. W IX w. miasto zostało opuszczone.
Ukryte w dżungli ruiny zostały odkryte pod koniec XVII wieku przez hiszpańskich misjonarzy. Pierwsze naukowa ekspedycja została zorganizowana przez rząd Gwatemali w 1848 r. Badania archeologiczne były prowadzone już w XIX w., systematyczne wykopaliska prowadzono od 1952 do 1970 oraz w 1980 r. Badania pozwoliły na odkrycie sześciu wysokich piramid schodkowych z wzniesionymi na nich świątyniami i innych grup budowli połączonych ze sobą drogami procesyjnymi. Wśród nich odkryto liczne stele upamiętniające kolejnych władców Tikál. Obszar, na którym znajdują się ruiny, zajmuje powierzchnię ok. 60,0 km², powierzchnia całego miasta liczyła ok. 125,0 km².
W 1979 roku stanowisko archeologiczne w Tikál wraz z otaczającym je parkiem narodowym zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.