Oddalona o około godzinę drogi morskiej na południe od Chole, wyspa Jibondo jest najbardziej tradycyjną z osad archipelagu. Większość z jej dwu tysiąca mieszkańców trudni się rybołówstwem, szczególnie rekinów i przynęt na ośmiornice. Plaże otwarte na ocean są ważnymi miejscami gniazdowania żółwi. Rzemieślnicy na Jibondo słyną ze swoich umiejętności budowania łodzi bez użycia żelaza, a nawet gwoździ.
Chole to niewielka wyspa położona obok nieco większej wyspy Mafia. Obszar ma niesamowitą historię oraz wiele starych ruin. Miejscowość Chole jest fascynująca i przyjazna. Goście mogą spędzić wiele godzin spacerując, rozmawiając z ludźmi i obserwując budowniczych łodzi.
Rezerwat ptaków na wyspie Chole jest doskonały i bardzo różni się od parków kontynentalnych. Fauna strefy przybrzeżnej i namorzynowej koabituje z przybrzeżnymi i morskimi ptakami. Znajduje się tam również wiele barwnych krain i gatunków leśnych. Dodatkową atrakcją fauny są olbrzymie kolonie nietoperzy owocożernych, które dają się łatwo zauważyć podczas spaceru po wiosce.
Selous – jeden z największych rezerwatów fauny na świecie, położony na południowym wschodzie Tanzanii. Nazwany został na cześć angielskiego podróżnika Fredericka Selous, który w 1917 roku zginął na tym terenie walcząc z Niemcami w czasie I wojny światowej. W 1982 roku rezerwat został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na bogactwo występujących tu gatunków roślin i zwierząt oraz dziewiczą przyrodę.
Rezerwat obejmuje obszar 54 600 km². Zwierzęta typowe dla obszarów sawanny (m.in. słonie, hipopotamy, likaony i krokodyle) występują tu często w większej liczbie niż w jakimkolwiek innym afrykańskim parku.
Obszar Selous przeznaczono na rezerwat zwierzyny łownej w 1905 roku. Współcześnie park ma duże znaczenie dla turystyki, chociaż większość jego obszaru jest rzadko odwiedzana przez ludzi, odstraszanych obecnością muchy tse-tse.
Turystyka koncentruje się w okolicach rzeki Rufidżi oraz kanionu Stiegler, w pobliżu którego zlokalizowano większość miejsc noclegowych.
W odróżnieniu od innych rezerwatów w Afryce, w parku Selous dozwolona jest turystyka piesza.
Pemba – wyspa koralowa na Oceanie Indyjskim, u wschodnich wybrzeży Afryki, w Tanzanii (region autonomiczny Zanzibar).
Leży ok. 50 km na północ od wyspy Zanzibar i 50 km na wschód od stałego lądu. Powierzchnia 984 km², ok. 265 tys. mieszk. (1988). Główne miasto Chake Chake.
W 1964 wraz z sąsiednim Zanzibarem utworzyła Republikę Zanzibaru i Pemby.
Leżąca na zachód od miasta Chake Chake na wyspie Pemba, mała wyspa Misali ma kilka wspaniałych plaż umożliwiających nurkowanie niedaleko brzegu. Wyspa pokryta jest zielenią lasów, w których znaleźć można kilka pięknych pieszych szlaków. Istnieje tam również centrum dla zwiedzających. Wyspa Misali i otaczające ją rafy są obecnie znane jako Morski Rezerwat Przyrody na Wyspie Misali.
Zanzibar – wyspa na Oceanie Indyjskim. Należy do Tanzanii (podmiot federacji). Powierzchnia 1658 km². Liczne plantacje goździkowca i palmy kokosowej. Stolica wyspy, a zarazem największy port: Zanzibar.
Zanzibar wraz z sąsiednią wyspą Pemba tworzy autonomiczną część Tanzanii.
Zanzibar stanowi w pełni suwerenną wewnętrznie część Zjednoczonej Republiki Tanzanii. Posiada własny, 50-osobowy parlament, rząd i prezydenta.
Zanzibar podzielony jest na 3 regiony:
Zanzibar – wyspa na Oceanie Indyjskim. Należy do Tanzanii (podmiot federacji). Powierzchnia 1658 km². Liczne plantacje goździkowca i palmy kokosowej. Stolica wyspy, a zarazem największy port: Zanzibar.
Zanzibar wraz z sąsiednią wyspą Pemba tworzy autonomiczną część Tanzanii.
Zanzibar stanowi w pełni suwerenną wewnętrznie część Zjednoczonej Republiki Tanzanii. Posiada własny, 50-osobowy parlament, rząd i prezydenta.
Zanzibar podzielony jest na 3 regiony:
Ngorongoro – kaldera wygasłego wulkanu położona w północnej Tanzanii, we wschodniej odnodze Wielkiego Rowu Wschodniego (Wielkie Rowy Afrykańskie). Krater otoczony jest od południa jeziorami Eyasi i Manyara, od północy jeziorem Natron Teren krateru zasilany jest w wody rzek Munge i Lonyokie, które zasilają mokradła i alkaliczne jezioro Magadi. Na dno krateru prowadzi droga wybudowana w roku 1959 długości 3 200 metrów, po której mogą poruszać się jedynie pojazdy z napędem na cztery koła, posiadającym specjalne pozwolenie.
Wysokość: ok 1800 m n.p.m. Powierzchnia: ok. 8 300 km². Średnica: ok. 18 km. Głębokość: ok. 600 m
Ngorongoro wchodzi w skład krajobrazowo-zwierzęcego Rezerwatu Ngorongoro, który w 1979 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.