Kategorie
Małe Antyle

Anguilla

Anguilla [æŋˈɡwɪlə] – terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii na Morzu Karaibskim w archipelagu Wysp Nawietrznych (Małe Antyle). Składa się z wysp Anguilla (88 km²), Sombero (5 km²) oraz kilku mniejszych. Najbliższym obcym terytorium jest oddalona o około 7 km na południe wyspa Sint Maarten/Saint-Martin należąca po części do Francji i Holandii. Głównymi produktami eksportowymi są homary i sól.

Wyspa odkryta w 1493 przez Krzysztofa Kolumba. Ze względu na kształt otrzymała łacińską nazwę Anguilla, czyli węgorz. Od 1650 kolonia angielska. Od 1882 do 1967 (a formalnie do 1980) administrowana razem z wyspami Saint Kitts i Nevis. Po utworzeniu przez Brytyjczyków 27 lutego 1967 Stowarzyszonego Państwa Saint Kitts-Nevis-Anguilla doszło do gwałtownych demonstracji ludności, rozbrojono kilkunastoosobowy oddział policji i zmuszono go do opuszczenia wyspy. Przeprowadzono referendum w sprawie oddzielenia się od St. Kitts i Nevis i 12 lipca 1967 roku przywódca ruchu separatystycznego Peter Adams, proklamował niepodległość wyspy. W dniu 6 lutego 1969 proklamowano republikę, ale już 19 marca armia brytyjska dokonała inwazji i przywrócono stan jaki istniał przed rebelią. 10 lutego 1976 wyspa otrzymała autonomię, a od 19 grudnia 1980 jest samodzielną dependencją zarządzaną przez gubernatora i posiada własny rząd.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Małe Antyle

Tortola

Tortola – największa i najbardziej zaludniona wyspa Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

Tortola jest wyspą wulkaniczną, a jej największym wzniesieniem jest Mount Sage o wysokości 533,4 m n.p.m. Wyspę zamieszkuje 23 908 mieszkańców. Na Tortoli znajduje się stolica Brytyjskich Wysp Dziewiczych – Road Town. Ludność wyspy zajmuje się rybołówstwem. Na wyspie rozwinęła się turystyka.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)

Kategorie
Małe Antyle

Saint Martin

Sint Maarten (fr. Saint-Martin; niderl. Sint Maarten) – wyspa leżąca na Karaibach. Wchodzi w skład Archipelagu Małych Antyli (Wyspy Nawietrzne). Powierzchnia wyspy wynosi 87 km². Południowa część wyspy od 2010 stanowi terytorium autonomiczne Holandii, północna część należy do Francji jako jej wspólnota zamorska. Łącznie, oba terytoria są znane jako „St.-Martin / St. Maarten”, „St. Martins”, albo po prostu „SXM” (SXM jest identyfikatorem IATA portu lotniczego Princess Juliana (TNCM), głównego portu lotniczego wyspy). Wyspa została oficjalnie podzielona 23 marca 1648.

Krzysztof Kolumb przybył na wyspę 11 listopada 1493 roku. Nazwał ją na cześć Marcina z Tours, którego święto wtedy wypadało. Wyspa kilkukrotnie przechodziła z rąk hiszpańskich w holenderskie i odwrotnie ze względu na jeziora z wodą o dużej zawartości soli, która niegdyś była cennym surowcem. Na wyspie założono plantacje trzciny cukrowej, na których pracowali czarnoskórzy niewolnicy (od których wywodzi się większość współczesnej populacji); straciły na znaczeniu w XIX wieku. Południowa część wyspy w 1826 stała się częścią Holenderskich Indii Zachodnich, a następnie Antyli Holenderskich – holenderskiego terytorium autonomicznego, które przestało istnieć w 2010. Obecnie jest to terytorium zależne Holandii. Północna część wyspy przynależy do Francji. Do 2007 była częścią Gwadelupy; od 2007 stanowi wspólnotę zamorską.

Źródło: Wikipedia (na licencji GNU FDL)